به نقل از «تسنیم»

خشکسالی در گلستان ایران/ ‌منطقه خالدنبی خشک شد + تصاویر

تاریخ انتشار: ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۵۰۱۱۷

کم‌بارشی در فصل آبی، منطقه گردشگری خالد نبی را از رونق انداخته و این سرمایه با ارزش ملی را که هر ساله در این فصل سال گردشگران زیادی را به منطقه می‌آورد بی‌رونق کرده است. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از گرگان، از ابتدای مهر پارسال تا پایان فروردین امسال تنها 207 میلیمتر بارش در شهرستان کلاله استان گلستان ثبت شده که کاهش 51 درصدی را نسبت به مدت مشابه نشان می‌دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تپه ماهورهای مخملی و سرسبز و دشت زیبای شقایق‌ها در مسیر خالد نبی هر ساله گردشگران زیادی را در فروردین و اردیبهشت ماه به این منطقه می‌کشاند تا در کنار لذت بردن از طبیعت این منطقه، ساعتی نیز خانواده‌ها در آنجا اتراق می‌کردند و سبب رونق بوم‌گردی‌های منطقه می‌شود، اما این روزها خبری از گندم‌زاهای سرسبز با خوشه‌های پر گندم و از آن شلوغی و حضور گردشگران در منطقه نیست و تپه‌ماهورها بیشتر شبیه بیابان‌های بی‌آب و علف شده‌اند.

به گفته یکی از کشاورزان منطقه به قدری بارش امسال کم بود که گندم‌زارها حتی یک سانتیمتر هم رشد نداشتند و مجبور شدن آن را به عنوان خوراک دام استفاده کنند.

اهالی منطقه می‌گویند: میزان بارش‌ها در یک سال گذشته خیلی کم بوده است و همین موضوع سبب از بین رفتن سرسبزی منطقه شده و وضعیت محیط زیست منطقه نیز حاکی از تاثیرات کم‌آبی است.

خانم رحمانی گردشگری که تعریف زیبایی‌های منطقه را شنیده بود و به منطقه سفر کرده است، می‌گوید: منطقه کاملا بیابانی است و هیچ خبری از آن زیبایی که دوستان‌مان تعریف می‌کردند، نیست.

گردشگری دیگری هم که با خانواده در منطقه بود، می‌گوید: منطقه زیبایی است اما ما تصورمان از منطقه گل‌های شقایق و گندم‌زارها بود اما متاسفانه جز تپه‌های بیابانی در مسیر چیزی ندیدیم.

گردشگران دیگری که هر ساله به این منطقه سفر می‌کردند، می‌گویند: دیگر از آن تپه‌های مخملی خبری نیست و در طول مسیر سرسبزی سال‎های قبل را ندیدیم و همه جا خشک و بیابانی است و قابل مقایسه با سال‌های قبل نیست.

کسب و کار اهالی منطقه خالدنبی از رونق افتاد‌

سال‌هاست که اقامتگاه‌های  بوم‌گردی در منطقه خالد نبی مستقر شده‌اند که شرایط را برای گردشگران فراهم کنند و در این بوم‌گردی‌ها چند نفر مشغول به کار هستند و در این مکان‌ها غذاهای بومی منطقه مانند چکدرمه ، بورک ،مانتی ،چلو قیمه با گوشت گوسفندی پخت وبه گردشگران داده می‌شد و خود مکانی برای معرفی بیشتر آداب و رسوم منطقه به مسافران بود.

خشکی تپه‌های سرسبز و مخملی اطراف خالدنبی در استان گلستان، نگرانی‌هایی را در خصوص آینده محیط زیست و گردشگری این منطقه ایجاد کرده و گردشگران نگران هستند در آینده نه چندان دور این منطقه به بیابان بی‌آب وعلف تبدیل شود و منبعی برای ریزگردها شود و آلودگی‌های زیست محیطی فراوانی را برای منطقه ایجاد کند و در کنار آن منجر به تعطیلی بوم‌گردی‌ها و خسارت به بخش گردشگری استان شود.

از همین حالا با برنامه‌ریزی و کم کردن خسارت به منابع آب و خاک باید به فکر حفظ منابع طبیعی و گردشگری باشیم تا با ارتقای صنعت گردشگری به الگوی پایدار معیشتی برسیم.

به گفته امان محمد کمالی مدیر کل هواشناسی استان گلستان از ابتدای فصل آبی امسال تاکنون بارش باران 207میلی‌متر بوده که 51 درصد کاهش نسبت به پارسال داشته است.

وی تصریح کرد: پارسال 344میلیمتر بارش داشتیم وحد نرمال بارش در این منطقه حدود 400میلیمتر است که نسبت به بلند مدت 40درصد کاهش بارندگی داشتیم.

انتهای پیام/581/.

منبع: تسنیم

کلیدواژه: بوم گردی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۵۰۱۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کدام نواحی ایران در معرض خشکسالی شدید هستند؟

بارندگی‌های اخیر این پرسش را پررنگ کرده است که از نظر بارش در چه وضعی هستیم؟ آیا خشکسالی تمام شده است؟

به گزارش خبرآنلاین، مهدی زارع، کارشناس محیط زیست، در این‌باره می‌گوید: خشکسالی هواشناسی یک نیروی محرکه طبیعی اصلی بیابان‌زایی است و به دلیل دوره‌های طولانی مدت کم بارش رخ می‌دهد. کمبود آب و همچنین استفاده بی رویه از منابع آبی، عمدتاً برای کشاورزی، تعادل آبی منفی و تغییر در پوشش گیاهی ایجاد می‌کند و بیابان‌زایی را تسریع می‌کند.

او با بیان اینکه علی‌رغم اقدامات سیاسی مختلف در گذشته، بیابان‌زایی همچنان یک معضل جدی زیست‌محیطی در بسیاری از مناطق ایران است، ادامه می‌دهد: شاخص‌های خشکسالی و خشکی حاصل از داده‌های بلندمدت دما و بارندگی وقوع خشکسالی طولانی‌مدت در مناطق مختلف اقلیمی ایران را نشان می‌دهد. خشکسالی‌های شدید و فوق‌العاده شدید هواشناسی در دهه‌های اخیر با رشد سریع جمعیت، شور شدن خاک و مدیریت ضعیف منابع آب نیز به عنوان محرک‌های اصلی انسانی در نظر گرفته می‌شوند.

این استاد پژوهشکده زلزله‌شناسی توضیح می‌دهد: درصد جمعیت روستایی در ایران رو به کاهش است و مناطق شهری به سرعت در حال رشد هستند. از دهه پنجاه شمسی، میزان استفاده از آب‌های زیرزمینی در ایران حدود ۴ برابر شده و میانگین کاهش سالانه سطح آب زیرزمینی حدود ۵۰ سانتی‌متر بوده است. بیابان‌زایی را نمی‌توان به طور کامل متوقف یا مدیریت کرد، اما می‌توان با اتخاذ برخی راهبرد‌های مدیریت پایدار زمین آن را کاهش داد.

زارع با اشاره به اینکه رویداد‌های طبیعی شدید مانند خشکسالی و سیلاب می‌تواند با تغییرات اقلیمی مرتبط باشد، می‌گوید: بررسی شاخص خشکسالی نشان داده است که روندی منفی به ویژه در فلات مرکزی با اقلیم خشک و نیمه خشک برقرار است. این روند منفی منجر به افزایش خشکی در آینده و بدتر شدن وضعیت خشکسالی شدید فعلی در مناطق خشک و نیمه خشک خواهد شد.

او در پاسخ به این سوال که کدام نواحی ایران در معرض بیابان‌زایی هستند، ادامه می‌دهد: مردم فلات مرکزی ایران نسبت به سایر نقاط کشور در معرض خطر خشکسالی شدید و بیابان‌زایی هستند. افزایش مدت و شدت خشکسالی منجر به افزایش مهاجرت خواهد شد.

زارع معتقد است: مشارکت سازمان‌های مردم نهاد محلی در تصمیم‌گیری‌های مدیریت آب برای دستیابی به مدیریت پایدار حوزه آبخیز، مطالعه بهترین روش‌های تأمین و ذخیره‌سازی آب و سامانه‌های آبیاری اصلاح‌شده برای افزایش بهره‌وری مصرف آب، انتخاب مدیران مناسب و چارچوب‌های مدیریتی مناسب در طرح‌های توسعه روستایی برای ایجاد بستر مناسب برای تسریع در روند مبارزه با بیابان‌زایی و توسعه برنامه‌های چند رشته‌ای برای ترکیب یافته‌های علمی مدرن با دانش بومی از روش‌هایی است که می‌توان در مدیریت خشکسالی به کار بست.

استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله اظهار می‌کند: در دهه ۱۳۹۰-۱۴۰۰ بارندگی ایران به طور متوسط حدود ۱۱ درصد، آب‌های سطحی حدود ۴۴ درصد و آب‌های تجدیدپذیر حدود ۳۲ درصد کاهش یافته است. در دهه‌های اخیر میانگین دمای شهر‌های اصلی ایران حدود ۰.۶ درجه سانتی‌گراد افزایش یافته است. پیش‌بینی‌ها تا ۱۴۱۵ بین ۰.۷ (در سناریوی متوسط) تا ۱ (در بدترین حالت) درجه افزایش دما را نشان می‌دهد.

او با بیان اینکه در ایران کاهش حدود ۱۵ درصدی بارش و از سوی دیگر افزایش تا حدود ۴.۵ درجه سانتیگراد در میانگین دمای ایران در هفت دهه آینده پیش‌بینی شده و اگر اقدامات فوری برای حل این مشکلات انجام نشود، وضعیت می‌تواند به زودی فاجعه‌بارتر شود، می‌گوید: آب تنها منبع طبیعی است که جایگزینی ندارد و نیاز به آن طاقت فرسا، ثابت و فوری است. رقابت برای دستیابی به منابع کمیاب آب، حداقل به صورت ناخودآگاه، می‌تواند افراد را به رفتار‌های خودخواهانه، غیرهمکاری و حتی تهاجمی و خشونت‌آمیز سوق دهد. علاوه بر این، کمبود بارش ممکن است درآمد مردم را کاهش دهد، مثلاً در بخش کشاورزی، و بنابراین، اضطراب و استرس مرتبط می‌تواند مردم را به سمت خشونت سوق دهد.